Als je nu een klein experiment zou doen door aandacht te besteden aan je ademhaling, zou je zien dat onze aandacht constant afgeleid wordt van onze adem en dat onze aandacht getrokken wordt naar een schijnbaar nooit eindigende stroom van gedachten. Gedachten die als een waterval door je geest stromen, zonder dat je er ook maar enige grip op hebt.

Je begint te beseffen dat je niet samen valt met je gedachten. Dit betekent concreet dat je bewust kan kiezen om wel of niet iets met deze gedachten te doen en dat er daardoor heel wat meer mogelijke wegen openstaan om om te gaan met alles wat er in het dagelijkse leven op je pad komt.

Deze ontdekking is voor veel mensen een ware openbaring en is voor velen het begin van een diep leerproces.

Tijdens het oefenen leren wij onze gedachten observeren gewoon als gedachten, en niet als zijnde de werkelijkheid.

Zo oefenen betekent niet dat je je gedachten wegduwt of jezelf ervoor afsluit. We proberen deze gedachten, die als een waterval door onze geest stromen, niet te stoppen. We maken er gewoon ruimte voor, we observeren ze voor wat ze zijn, gewoon gedachten. We gaan op hun inhoud niet in. We gebruiken onze adem als anker of thuisbasis om dit observeren mogelijk te maken.

Het is opmerkelijk hoe bevrijdend het is om te kunnen inzien dat je gedachten alleen maar gedachten zijn en dat ze niet ‘JIJ’ of ‘de werkelijkheid’ zijn.

Als jij dit ook wil leren, dan nodig ik je uit op een kennismakingsgesprek. Hier kan je een kennismakingsgesprek aanvragen.